maandag 17 maart 2014

Een volledig nieuwe ervaring!

Deze week had ik een volledig nieuwe ervaring. Ik heb een prothese aan laten meten. Op zijn zachtst gezegd een bijzondere ervaring.

Van buitenaf leek de winkel waar ik moest wezen, op een vrij normale, wellicht wat dure lingeriewinkel, midden in de stad.

Maar anders dan bij andere winkels; de deur zat op slot. Ik was mooi op tijd voor mijn afspraak, maar ik moest toch aanbellen om binnen te kunnen komen. Het duurde even voordat er open gedaan werd.
Na wat gerommel aan een sleutel en de deur, werd ik begroet door een heel erg aardige mevrouw. Ik schat halverwege veertig, een hooggesloten blouse aan met een vrolijk dessin van rood en witte bloemen.

We vertrekken uiteindelijk naar een klein kantoor achter de winkel, waar het heel erg warm is. Ik vertel het nodige over mezelf en zij luistert heel vriendelijk en professioneel. De heel erg aardige mevrouw vraagt mij of ik al weet wat ik wil. "Eeeeeh, een prothese", dacht ik bij mezelf. Maar ik voel dat dat niet het goede antwoord is, dus ik zeg; "Nee, misschien wilt u mij even het een en ander laten zien?" Ze lacht me vriendelijk toe en staat op om het nodige uit de schappen te halen.

Allerlei drilpuddinkjes worden voor me op tafel gelegd, maar ik zie niet veel verschil. Ik vind ze wel allemaal heel erg groot, voor een cupmaatje B. Best hele grote kipfilets. De heel erg aardige mevrouw moet lachen en laat me zien, dat de één toch net meer een druppelvorm heeft. En een ander heeft iets meer uitloop naar de zijkant. O ja. Ik geloof dat ik het zie. Welke ik wilde? Geen idee!!!

"Nou laten we dan maar beginnen met een goede BH", verzucht de heel erg aardige mevrouw. "Als we een goede BH kunnen vinden, dan kijken we wel welke prothese er goed bij past." Ik geloof dat ze me onderhand toch een beetje lastig begint te vinden.

Ze haalt een aantal BH's tevoorschijn en ik kijk welke ik wel en niet mooi vind. Eigenlijk zie ik wel gelijk dat ik de witte het mooist vind, maar om het te laten lijken alsof ik er goed over nadenk (ik zie dat de heel erg aardige mevrouw dat belangrijk vindt) pak ik ze allemaal even vast en voel even aan het stofje. Het valt me nog een keer op hoe warm het er is.

"De witte vind ik het mooist", zeg ik voorzichtig, terwijl ik kijk of dat het gewenste antwoord is. "Nou dan passen we die gewoon even aan." Gelukkig, we gingen wat doen. Ik trek mijn shirt uit en de BH aan en vind m eigenlijk wel prima. Maar ja, zonder prothese kan ik nog niet zien of hij goed is, dus de heel erg aardige mevrouw vouwt een drilpudding in elkaar en propt hem in een kleine opening aan de binnenkant van mijn BH.

Wauw! Geweldig! Ik had gewoon weer normale vormen! Ik kijk in de spiegel en voel me héél even, héél erg blij. Ik zie gewoon twee dezelfde borsten in een BH. Dat was al twee en een half jaar geleden. En juist op het moment dat ik dreig een beetje emotioneel te worden zegt de heel erg aardige mevrouw; "Nee, dat is hem nog niet helemaal he?" O. Oke. Nog maar even een andere proberen dan, die druppelvorm of zo.

Terwijl het alsmaar warmer lijkt te worden in het kleine kantoortje, haalt de heel erg aardige mevrouw de ene drilpudding er uit en stopt een andere er in. Opnieuw kijk ik in de spiegel. Langzaam raak ik in paniek. Ik zie écht geen enkel verschil met de vorige, maar ik geloof dat de mevrouw niet meer aardig is als ik dat durf te zeggen. Laf als ik ben zeg ik; "Deze zit ook goed, maar ik geloof dat ik die andere beter vond."

Ze knikt eens en zegt; "Ik geloof het ook ja, maar hoe kijk jij er van bovenaf op? Daar moet je de hele dag tegenaan kijken he?" Het wordt mij alsmaar duidelijker dat ik niet kritisch genoeg ben voor het aan laten meten van een prothese. Uiteindelijk passen we nog vier BH's, in combinatie met ook vier protheses. En het wordt warmer en warmer.

Met het zweet op mijn voorhoofd, kom ik na twee uur passen toch echt tot de definitieve conclusie dat de eerste combinatie het mooist zat. De heel erg aardige mevrouw is het met me eens; "Tja, vaak zijn de eerste ingevingen de beste he?" Gelukkig. Het is klaar. Alleen nog even alles in de computer invoeren en dan kan ik  met mijn nieuwe boezem naar huis. "Ik declareer de prothese direct bij de zorgverzekering", zegt ze, "die hoef je niet zelf te betalen. De BH krijg je helaas niet vergoed." Geen goedkope Hema-BH's meer voor mij. Zestig euro per stuk komt eerst. Voor dat geld moet je natuurlijk ook wel twee uur lang passen.

Ik sta op om te gaan. "Fijn dat we je hebben kunnen helpen. Poeh, het is hier warm he? Ik zet eerst de airconditioning maar even aan." Terwijl ik de deur uitloop wenst de heel erg aardige mevrouw mij veel plezier met mijn nieuwe borst.



Geen opmerkingen:

Een reactie posten